May 6 ngayon, two days ago ay birthday ni Jenhao. Kung dati-rati naka-alarm pa sa cellphone ko o kaya ay naka-alert sa friendster yung araw ng May 4 kaya maaga pa lang ay nakakapaghanda na kami nila Jeni, Kana, at Jacq ng pabati. Ngayon parang naging ordinaryong araw na lang. Kelan nga pala ako huling nagblog tungkol sa kanya? Kelan nga pala namin sya huling napag-usapan?
Two years ago, kung tamapa ang pagkakantanda ko yan yung haba ng taon na wala na sya pero di ko maalala kung anong taon ko nabilang yan. Minsan habang tumatagal eh nakakalimutan ko ng bumilang. Parang nawala na lang sa ala-ala ko. Minsan naisip ko baka ayaw lang tanggapin ng sarili ko na habang dumadaan ang panahon eh patagal ng patagal ang oras na wala sya.
Kahit pala ipangako ko na palagi ko syang maaalala, hindi rin pala yun natupad, at sa malaon ay hindi ko na rin iyon matutupad. Dahil na lumilipas ang mga gunita . Nagiging nakaraan ang kasalukuyan,at ang maiiwan na lang saatin ay ang isang imahe ng ala-ala iyon. At kapag lumipas sa gunita natin ng imaheng iyon, maiiwan parin saatin ang imahe ng imaheng iyon. Hanggang sa wala na tayong maalala kundi ang ala-ala na lang ng mga gunitang iyon.
My Salad Days 
Leave a comment